Χθες όμως, λόγω εργασίας φίλων, έτυχε να πάω στη Θεολογική ΑΠΘ μαζί τους για να συγκεντρώσουν κάποια αποτελέσματα. Ήταν η πρώτη φορά που έμεινα σε μέρα εκλογών και αφότου ψήφισα. Συνήθως πήγαινα, ψήφιζα, και έφευγα. Φέτος, είπα να ζήσω τις εκλογές «εκ των έσω».

Καταμέτρηση ψήφων!

Αλήθεια σας λέω, σοκαρίστηκα. Σε ένα σύλλογο 1879 εγγεγραμμένων φοιτητών ψήφισαν οι 44! Λίγα άτομα στην αίθουσα, να καπνίζουν και να μαλώνουν, να φωνάζουν για 2 ψήφους. Στο τέλος της καταμέτρησης, ένας συμπαθής αριστερός έβριζε ό,τι μπορούσε να βρίσει και μετά χαιρότανε γιατί λέει έσπασε η αυτοδυναμία της ΔΑΠ. Η δε ΔΑΠ, θα τα έσπαγε μετά για την μεγάλη νίκη που της εξασφάλισαν οι 20κατι ψήφοι. Δεν έχω ντραπεί περισσότερο. Και για μένα που είχα την ψευδαίσθηση ότι ο κόσμος ψηφίζει, και για τον σύλλογο των φοιτητών που δε ψήφισε. Όλοι αυτοί εκεί από τις παρατάξεις, δεν κοιτούσαν ποιος δεν ψήφισε, αλλά πόσοι τους ψήφισαν. Και η αποχή ασχολίαστη.

Το ίδιο μοτίβο και στη σχολή μου -Αγγλική Φιλολογία, με 190 φοιτητές να αποφασίζουν για 1000, το ίδιο και στη σχολή των φίλων μου με 300κάτι… και ας είναι σχολή Πολιτικών Επιστημών, που θα περίμενες περισσότερη συμμετοχή. Αν αθροίσεις τους συμμετέχοντες-υποψήφιους είναι οι μισές ψήφοι. Και μετά; Και μετά μάλλον είναι 1-2 φίλοι του καθενός που ήρθαν «Να στηρίξουν, αν και δε ψηφίζουν γενικά ΔΑΠ/ΑΡΕΝ/ΠΚΣ» κλπ κλπ.

Eσύ τί κάνεις γι’ αυτό;

Και αναρωτιέμαι… μήπως εχθές θα άλλαζε κάτι; Μήπως αν πήγαινες, αν ενημερωνόσουν, αν έψαχνες, η σχολή σου είχε πιο σωστούς εκπροσώπους; Μήπως δε φταίνε οι ΔΑΠίτες και οι Κνίτες και όλοι άλλοι, αλλά εσύ; Γιατί όταν δίνεις 3-4 έδρες απλόχερα σε μια παράταξη με 20 ή 70 ή 100 ψήφους, προφανώς αυτό δεν εκπροσωπεί όλη την μάζα των φοιτητών. Αν δεν πήγες λοιπόν να ψηφίσεις, ή αν δε προσπάθησες να αλλάξεις κάτι με τον οποιοδήποτε τρόπο (εκτός της αποχής), μάλλον δεν έχεις δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν. Ούτε τώρα, ούτε μετά.

Απάθεια!

Πιστεύω πως οι εκλογές γίνονται για κάποιο λόγο και είναι ωραίο που ΟΛΟΙ μπορούμε να συμμετέχουμε. Αλλά γιατί δε συμμετέχουμε; Γιατί αφού δε μας αρέσουν οι ΔΑΠίτες ή οι Αριστεροί δεν προτείνουμε κάτι άλλο; Γιατί δεν είμαστε εκεί ενήμεροι έτσι ώστε να ψηφίσουμε ή να γίνουμε εμείς οι ίδιοι κάτι άλλο; Αν δεν μας αρέσει το σύστημα εκπροσώπησής μας, τότε γιατί δεν κάνουμε μία κίνηση να το αλλάξουμε; Γιατί ρε παιδιά είμαστε τόσο απαθείς;

Και ξαναλέω: Μήπως η χθεσινή μέρα ήταν μια ακόμα χαμένη ευκαιρία; Μήπως υπήρχε και άλλος τρόπος πέρα από την αποχή- που είναι και το πιο εύκολο πράγμα – ;

Μήπως τελικά μπορούσαμε να αλλάξουμε κάτι;

mycampus.gr